ویژگی و خواص خرمای مرداسنگ با قدمتی باستانی

از خواص خرمای مرداسنگ می‌توان به این اشاره کرد که این خرما بافتی گوشتی و نرم داشته و بسیار خوش خوراک است. برای نگهداری نیازی به یخچال ندارد. این خرما رنگ قهوه ای روشن مایل به زرد دارد و طول آن حدودا 3 سانتیمتر است و سرشار از انواع ویتامین های A، B، C و E است و همچنین حاوی مواد معدنی است و به دلیل داشتن منیزیم خاصیت ضد سرطانی دارد.

آفات این نوع خرما عبارتند از: کنه، تارتان و سوسک شاخدار می باشد که با محلول های گیاهی و ترکیبات غیر شیمیایی قابل کنترل می باشند به همین دلیل سالم و ارگانیک برداشت می شود.

در بسیاری از سایت های اینترنتی مرتبط با خرما نوشته شده که خرمای مرداسنگ، تنها خرمای با طبع سرد است. البته این موضوع بدون اتکا به شواهد و منابع علمی معتبر و قابل اتکا عنوان شده است. با بررسی های انجام شده و پرسش از چندین متخصص طب سنتی و همچنین کارشناسان تغذیه، همگی آن ها متفق القول عنوان نمودند که طبع تمامی خرماها گرم بوده و طبع خرمای مرداسنگ نیز از این قاعده مستثنی نیست.

مراحلی که همه خرماها برای به ثمر رسیدن طی می‌کند، به ترتیب عبارت است از حبابوک، کیمری، خارک (خلال)، دمباز، رطب و تمر(خرما).
خرمای مرداسنگ نیز مانند انواع دیگر خرما این مراحل را طی می‌کند. یک تا سه هفته پس از رشد، میوه به مرحله حبابوک می‌رسد که بسیار نارس بوده، رنگ سبز رنگی دارد و اندازه آن بسیار کوچک است. سپس در مرحله کیمری که مدت زمان آن 9 هفته است، خرما به رنگ سبز روشن درآمده و به رشد و نمو می‌رسد. در همین مرحله است که خرما اصطلاحا وزن و حجم گرفته و رطوبت و قند آن در مسیر تکامل قرار می‌گیرد.

در مرحله خارک یا خلال، میوه از سبز به زرد کم رنگ تغییر رنگ داده و به دلیل تجمع ساکارز و مواد جامد وزن آن زیاد می‌شود. میوه بافتی ترد و رسیده پیدا کرده که به دلیل رطوبت بالا قابلیت نگه داری آن اندک است.

زمانی که میوه به مرحله رطب می‌رسد رنگ آن قهوه‌ای روشن، قهوه‌ای تیره و یا طلایی بر حسب نوع خرما می باشد. در این مرحله با توجه به تغییرات شیمیایی و فیزیکی در میوه، بافت آن از ترد به نرم تبدیل شده و وزن و قند بیشتری پیدا می‌کند.

مرحله‌ای میان خارک و رطب وجود دارد که دمباز نامیده می‌شود که در واقع زمانی است که خرما از مرحله خارک عبور کرده اما هنوز به طور کامل به رطب تبدیل نشده و رنگ آن نیمی زرد و نیمی قوه‌ای روشن بوده و ویژگی ای مابین خارک و رطب را داراست.

پس از اتمام این مراحل میوه به خرما یا همان تمر تبدیل می‌شود که قابل برداشت است و رنگی قهوه‌ای یا مشکی بر اساس نوع خرما پیدا می‌کند. البته درخرمای مرداسنگ به رنگ قهوه‌ای تیره در می‌آید. میوه در مرحله تمر کاملا رسیده و تخمیر و فعل انفعالات شیمیای در آن کاهش پیدا می‌کند و قند آن به تکامل می‌رسد. تمر رطوبتی کمتر از رطب دارد و از طرفی مانند خارک محدودیت نگه داری آن کمتر است.